sunnudagur, júní 27, 2004

Forsetakosningar

Þær eru ekki búnar en ég er að springa, mig langar að segja eithvað. Svo ég hef ákveðið að öskra út í myrkur alnetsins. 66% af 66% gera 41% af 100. Hvað eru margir íslendingar á kjörskrá 180 þúsund en þá hefur kallinn 75 þúsund mans á bak við sig ( fékk hann ekki 33000 þúsund undirskriftir um að undirrita ekki(ekki eru þeir honum andsnúnir). Skrítin tilhugsun

Hingað til hefur nú ekki tíðkast að kjósa gegn sitjandi forseta, hingað til hefur einhugur gætt um embættið loks þegar forsetinn hefur náð "völdum" hver svo sem þau eru önnur en að halda partí á kostnað skattgreiðenda og fljúga í svipuð partí erlendis. Milljarður í PR bara hjá forsetanum svo kemur allt hitt PR-ið hjá ráðherrum og ráðuneytum, væri ekki hægt að kötta eitthvað af þessu niður.

En þetta þýðir minn kæri Ólafur að þú er með langt innan við helming landsmanna með þér. (auðvitað er hægt að segja hið sama um núgildandi ríkisstjórn hún er að vísu með um 82 þúsund á bak við sig en það er minnihluti eingu að síður, en sá munur er hinsvegar á að tæplega 90% landsmanna kusu. Það þýðir í raun að ríkissjórnin er með um 46% fylgi en óli er með um 41%

En hvað segja þessi úrslit okkur. Þegar litið er til þeirra sem voru í framboði (tveir jólasveinar og einn grís) og þá venju sem skapast hefur hér á landi að kjósa ekki gegn sitjandi forset, þá getur ekki nokkur maður haldið því fram að dræm þáttaka og 24% auð atkvæði séu ekki skilaboð (kom on það voru þrír sem átti að merkja við og það þarf enginn að segja mér að menn hafi verið í vandræðum með að velja). Það er eitt þegar úrslit liggja fyrir og fólk nennir ekki þess vegna(vigga 88)kjörsókn rúmlega 70%. Það er annað þegar kosið er á milli sæmilegra kosta (grísinn 96)fékk þá 41% af gildum atkvæðum(ég sé eftir mínu). En að túlka þetta sem stórsigur og óumdeilanlegt umboð til að hefja hér nýjar áherslur í starfi tel ég vera stórvarasamt. Hann fékk 88% síðast og það mátti túlka á þann veg að hann væri í náðinni hjá landanum því kjörsókn var meiri og auð og ógild innan við 5%. En getur hann haldið því fram núna að það gusti ekki um hann?

"Sjálfstæðismenn og mogginn voru vondir við mig" Ég man nú ekki betur en að DV hafi verið einna verstir við þig væni minn. Það að ætla sjálfstæðismönnum einum óánægju er alger óhæfa og jafn forheimskt viðhorf og að halda því fram að blaðamenn séu að skrifa fyrir Baug eða að alþingismenn hafi ekki heill almennings að leiðarljósi þegar þeir eru í vinnu sinni(þeir vita bara ekki betur).

Kárahnjúkar, já ég skil það. ESB mögulega. EES jú kanski. NATO alveg örugglega. En fjölmiðlafrumvarp, sem miðar að því að takmarka getu peningamanna í þessu þjóðfélagi til að hafa þau áhrif sem forsetinn ásakar sjálfstæðismenn og moggann um að hafa, er alger fásinna. Ef morgunblaðið nær því að "breyta" hugsun 25% atkvæðisbærra manna þá getum við rétt gert okkur í hugalund hvað fjölmiðlarisi eins og Norðurljós gæti gert.

Ef við getum ekki treyst alþingismönnum fyrir svo litlu máli, eins og þetta frumvarp er, þá getum við allt eins lagt Alþingi niður og hafið hér algert lýðræði. Kjósum á hverjum degi um mál sem lögð eru fyrir af hverjum sem er um hvað sem er. Nei! Ég, og löggjafinn treystum ekki almenningi fyrir því að kasta af sér vatni á siðaðan hátt hvað þá annað, hvernig í ósköpunum getum við treysta honum fyrir því að velja um annað en grænt, blátt, ljósblátt, gult eða rautt.

Ég fyrir mitt leiti segi nei herra forseti, og þar sem ég veit að þú mátt ekki fara aftur út í pólitík þá er það mín eina huggun þegar þessum 12 árum lýkur hjá þér.

sunnudagur, júní 06, 2004

25% lýðræði

Það er eins og menn detti svolítið úr tengslum við heilahvel sín þegar þeir tala á opinberum vetfangi. Hverjum dettur í hug að kalla 25% þáttöku í kosningum. Að 25% kosningabærra mann mæti á staðinn til að gera hana gilda. Ég get ekki einu sinni gert skoðanakönnun í mínum skóla með undir 75% þáttöku án þess að hún sé talin ómarktæk. Hvernig dettur mönnum í hug að 25% þáttaka eigi að vera bindandi. Argh þessar hórur. Ég segi og skrifa hórur. Inga segir að það megi ekki bera saman (nei) það orki tvímælis að bera saman kosningu borgarinnar og svo kosningu alþingis. Er ekki sama lýðræði sem gildir á báðum stöðum eða skipti þetta kosningaflopp á sínum tíma í raun og veru engu máli. Hinn auðmjúki ég tel að ef við setjum mörkin svo neðarlega þá endum við uppi eins og bandaríkjamenn. Fólk hættir að mæta á kjörstað vegna þess að það hefur ekki trú á því að atkvæðið þeirra skipti máli. Þetta er ekki svo nogið. Það er lágmark að einfaldur meirihluti mæti á kjörstað. Að öðrum kosti eru kosningarnar ógildar og skulu fara fram aftur.

Er það virkilega svo að fólkið í þessu landi tekur mark á stríðsyfirlýsingum og frammíköllum frekar en málefnalegum umræðum. Ég er fyllilega á því að forsetinn eigi að hafa málskotsrétt, jafnvel að 30% atkvæðisbærra manna dugi til að kalla fram þjóðaratkvæða greiðslu. En snúum dæminu aðeins við. Ef sjálfstæðisflokkurinn væri í stjórnarandstöðu með sitt 30 til 40% fylgi. Er þá ekki kominn möguleiki á því að misnota aðstöðuna aðeins. Er ekki betra að henda Óla út og setja inn ópólitískan forseta. Ég mundi allavega frekar treysta á að sá aðili notaði björgunarbátinn fram yfir tundurspillir.

föstudagur, júní 04, 2004

Hvað er svo málið

Það er eitt að safna undirskriftum í gegnum netið og allt annað að safna 30000 undirskriftum bréflega eins og gert var þegar ísland skrifaði undir EES samning. Ég veit um dreng sem fékk rúmlega milljón undirskriftir vegna þess að stúlka var búin að lofa honum sveindómsmissi fyrir vikið(allt á netinu). Er það til marks um óánægju fólks eða er þetta augljóst dæmi um það vald sem fjölmiðill hefur. Hversu margir fjölmiðlar til dæmis skoðuðu þetta bréf vandlega og ræddu um það á opinberum vetfangi. Þeir sem lesa þessar breytingar á samkeppnis og útvarpslögum sjá að hér er ekki nokkur ástæða til að velta þeim fyrir sér í nokkra mánuði eða ár. Hér er um að ræða svipaða breytingu á löggjöfinni og gerð var í SPRON málinu (það tók tvo daga að fá það í gegn). En allt í einu vegna þess að starfsöryggi og starfsheiðri 1700 manna á að vera í hættu þá á að ræða þetta í áraraðir. Nóta bene það var tekið fram stuttu eftir bréfskriftir að starfsöryggi væri ekki ógnað þrátt fyrir þessi lög.

Ég spyr einfaldlega hvað er að þessum breytingum. Ég var nú ekkert sérstaklega hrifin af þessum breytingum áður en ég las þær en verð að segja að ég hef algerlega skipt um skoðun. Hvað er að því að markaðsráðandi fyrirtæki meigi ekki eiga fjölmiðil? Undantekning er gerð þar á um fyrirtæki sem velta tveim milljörðum eða minna. Hvað í ósköpunum geta menn fundið þessu til foráttu. Hvernig í ósköpunum gátu menn litið fram hjá því að það eina sem mundi telja til strangra þátta í þessum breytingum er 5% eignahlutdeild. En þeir sem hafa einhverja þekkingu á lögum vita að þessi tala er góð og gild því að öðrum kosti er hætt við misnotkunnarmöguleikum minnihlutans. En samkvæmt lögum um hlutafélög 97 gr. nánar tiltekið þá þarf einungis 10% hluthafa að koma fram með tillögu um rannsókn á tilteknum þáttum fyrirtækisins. Þetta er auðvitað þarft í rekstri fyrirtækis en eigandi 10% hlut getur haldið fyrirtækinu í gíslingu sjá hann sér þess kost. En auðvitað er ekkert minnast á þetta í þeirri umfjöllun sem átt hefur sér stað hér á landi.


Það eina sem ég hef heyrt í fréttum er valdhroki, valdhroki. Ef þjóðin er, var eða verður þreytt á þessari ríkisstjórn. Þá fáum við aðra ríkisstjórn. En á meðan við kjósum hana yfir okkur þá þýðir ekki að tala um valdhroka bara að því að við erum ósammála. Meirihluti þingsins ræður, svo eru til aðrar leiðir til að skera úr um hvort málið sé löglegt eða annað.

Ég vill ekki að íslenska þjóðin fari að kjósa um hvert smáatriði sem smá umræður myndast um. Til hvers er þá kosið til þings, til hvers eru þá þingmenn.

Breytingar á útvarps- og samkeppnislögum

Hér að neðan gefur að líta bréf sem var sent á mig. Hér er grátið yfir því að starfsöryggi sé í hættu. Ég skil að vísu ekki hvernig maðurinn getur talað um starfsheiður þegar hann sjálfur hvetur fólk til að skrá sig gegn sannfæringu sinni. Ef þetta er formaður blaðamannafélagsins (hann sendir þennan póst í eigin nafni en ekki sem formaður blaðamannafélagsins) hvernig eru hinir? Voru starfsmenn norðurljósa dag og nótt að skrá fólk á þennan lista? Mér segir svo hugur um. Mér þætti líka gaman að vita hversu margir af þeim sem skráðu sig eru í raun kosningabærir. Ég segi ekki að ég sé samþykkur málsmeðferðinni í Alþingi en það kemur frumvarpinu (þetta eru víst orðin lög í dag) ekkert við hvort við erum ósátt við málsmeðferð eða ekki. Frumvarpið er ekki gallað þetta eru örfáar viðbætur og breytingar. Skoðum þessar breytingar aðeins.

Lög

um breytingu á útvarpslögum, nr. 53/2000,
og samkeppnislögum, nr. 8/1993.

1. gr.

Eftirfarandi breytingar verða á 6. gr. útvarpslaga, nr. 53/2000:

a. 2. mgr. orðast svo:
Menntamálaráðherra skipar þrjá menn í útvarpsréttarnefnd til fjögurra ára og jafnmarga til vara. Tveir skulu skipaðir samkvæmt tilnefningu Hæstaréttar en einn skipar ráðherra án tilnefningar og skal hann jafnframt vera formaður nefndarinnar. Varamenn skulu skipaðir á sama hátt og skal varamaður formanns jafnframt vera varaformaður nefndarinnar. Nefndarmenn og varamenn þeirra skulu uppfylla starfsgengisskilyrði héraðsdómara. Nefndinni er heimilt að kalla sér til ráðgjafar og aðstoðar sérfróða aðila eftir því sem hún telur þörf á.

b. Á eftir 3. mgr. koma fjórar nýjar málsgreinar, svohljóðandi:
Útgáfa útvarpsleyfis er háð eftirfarandi skilyrðum:

-a. Óheimilt er að veita leyfi til útvarps til fyrirtækis sem hefur að meginmarkmiði rekstur sem er óskyldur fjölmiðlarekstri. Einnig er óheimilt að veita útvarpsleyfi fyrirtæki sem er að meira en 5% í eigu fyrirtækis eða fyrirtækjasamstæðu í markaðsráðandi stöðu á einhverju sviði viðskipta. Þetta á þó ekki við ef ársvelta markaðsráðandi fyrirtækis eða fyrirtækjasamstæðu á síðastliðnu reikningsári eða eftir atvikum síðastliðnum 12 mánuðum er undir tveimur milljörðum kr. Telja skal með veltu móður- og dótturfyrirtækja fyrirtækja innan sömu fyrirtækjasamstæðu og fyrirtækja sem markaðsráðandi fyrirtækið eða fyrirtækjasamstæðan hefur bein eða óbein yfirráð yfir. Þá er óheimilt að veita fyrirtæki útvarpsleyfi ef annað fyrirtæki á meira en 35% eignarhlut í því. Sömuleiðis er óheimilt að veita fyrirtæki útvarpsleyfi ef fyrirtæki í sömu fyrirtækjasamstæðu eiga samanlagt meira en 35% eignarhlut í því. Jafnframt er óheimilt að veita fyrirtæki útvarpsleyfi ef það eða fyrirtæki í sömu fyrirtækjasamstæðu er útgefandi dagblaðs, á hlut í útgefanda dagblaðs eða það er að hluta eða öllu leyti í eigu slíks fyrirtækis eða fyrirtækjasamstæðu.

-b. Ákvæði a-liðar á einnig við ef á milli fyrirtækja eru önnur náin tengsl en samstæðutengsl sem leitt geta til yfirráða.
Með umsóknum um útvarpsleyfi skulu fylgja upplýsingar sem gera útvarpsréttarnefnd kleift að meta hvort skilyrðum 4. mgr. sé fullnægt og útvarpsréttarnefnd telur nauðsynlegar. Við mat á því hvort fyrirtæki eða fyrirtækjasamstæða sé í markaðsráðandi stöðu skal útvarpsréttarnefnd leita álits Samkeppnisstofnunar.
Skylt er þeim aðilum sem útvarpsleyfi hafa að tilkynna útvarpsréttarnefnd um allar breytingar sem verða á eignarhaldi eða öðrum skilyrðum sem kveðið er á um í 4. mgr. Útvarpsréttarnefnd getur afturkallað útvarpsleyfi ef breytingar verða á eignarhaldi eða öðrum skilyrðum þannig að í bága fari við ákvæði 4. mgr. Þó skal veita leyfishafa frest í allt að 120 daga til að koma eignarhaldi eða öðrum skilyrðum í það horf að samrýmist ákvæðunum. Hafi eignarhaldi ekki verið komið í það horf að samrýmist ákvæðum laganna innan framangreindra tímamarka skal leyfishafa vera heimilt að krefjast úrskurðar viðskiptaráðherra um sölu viðkomandi eignarhlutar. Viðskiptaráðherra skal þá með úrskurði skylda hlutaðeigandi til að selja þann eignarhlut sem ekki er samrýmanlegur ákvæðum 4. mgr. innan mánaðar. Hafi sala þá ekki farið fram skal afhenda viðskiptaráðherra hlutabréfin eða skilríki fyrir eignarhlutnum ásamt undirrituðu söluumboði. Hann skal þá fela óháðu verðbréfafyrirtæki að selja þann eignarhlut sem um ræðir til aðila sem uppfyllir skilyrði laganna.
Útvarpsréttarnefnd getur vikið frá skilyrðum 4. mgr. ef um er að ræða leyfi til svæðisbundins hljóðvarps.

2. gr.

Við 1. mgr. 8. gr. samkeppnislaga, nr. 8/1993, bætast sex nýir málsliðir, svohljóðandi: Samkeppnisstofnun skal láta útvarpsréttarnefnd í té álit skv. 5. mgr. 6. gr. útvarpslaga. Telji Samkeppnisstofnun að fyrirtæki kunni að vera í markaðsráðandi stöðu skal hún birta því greinargerð um málið sem nefnist frumathugun. Skal þar lýst helstu staðreyndum máls, meginskýringum Samkeppnisstofnunar og helstu niðurstöðum. Aðila skal veittur hæfilegur frestur til andmæla og skriflegra athugasemda og til að koma að gögnum. Að öðru leyti gilda ákvæði stjórnsýslulaga, nr. 37/1993, um álitsgjöf Samkeppnisstofnunar. Niðurstaða Samkeppnisstofnunar sætir kæru til áfrýjunarnefndar samkeppnismála skv. 9. gr. laga þessara.

3. gr.

Lög þessi öðlast þegar gildi.

Ákvæði til bráðabirgða.

Útvarpsréttarnefnd skal vera heimilt að framlengja útvarpsleyfi sem falla úr gildi innan tveggja ára frá gildistöku laga þessara, jafnvel þótt leyfishafi uppfylli ekki skilyrði 1. gr. laganna, þó aldrei lengur en til 1. júní 2006.


Samþykkt á Alþingi 24. maí 2004

Auðvitað eru menn óháðir í fréttaflutning

> Félagar
>
> Stundum er nóg komið. Nú er sú stund.
> Aðför stjórnvalda að starfsöryggi og starfsheiðri okkar sem vinnum hjá
> Norðurljósum náði hámarki í lagafrumvarpi forsætisráðherra á dögunum.
> Umræðan síðustu vikur hefur verið á mörkum hins vitræna. Við höfum horft
> uppá þingmenn fara hamförum með blöð og greinar; grenjandi í ræðustól um að
> hitt og þetta verði að stöðva. Svo ofsafengin framganga, svo
> einstrengingsleg afstaða, svo blind heift hefur lamandi áhrif á þann sem
> fyrir verður. Slík eru áhrif sálfræðihernaðar; hann heggur að vilja
> andstæðingsins til að svara fyrir sig. Gerir óvininn óvirkann áður en til
> orustu kemur. Nú reynir á okkur að rísa til varnar. Að óbreyttu verður
> fantafrumvarpið að lögum eftir helgi. Afleiðingarnar fyrir störf okkar og
> afkomu eru óljós. Við höfum eitt hálmstrá. Ólafur Ragnar Grímsson sagði í
> kosningabaráttunni 1996 að hefði hann verið forseti þegar rúmlega 30.000
> manns skoruðu á Vigdísi Finnbogadóttur til að undirrita ekki EES samninginn,
> þá hefði hann orðið við því og neitað að staðfesta lögin.
> Tökum nú á öll sem eitt og söfnum 35000 undirskriftum yfir helgina á
> askorun.is. Við höfum tíma á meðan stjórnarandstaðan heldur uppi málþófi.
> Sendið tölvpóst á ALLA sem þið þekkið, hringið í fjarskylda ættingja úti á
> landi sem þið hafið ekki heyrt í í sjö ár. Nú er tíminn til endurnýja
> kynnin. Fáið fólk til að skrifa nafn og kennitölu á askorun.is Sé fólk
> fylgjandi frumvarpinu, fáið það samt til að skrifa undir sem persónulegan
> greiða við ykkur
. Mætið í vinnuna á morgun og á sunnudag eða sitjið við
> tölvuna heima við, hringjið, djöflist, látið öllum illum látum, söfnum
> þessum undirskriftum, fáum þessum ólögum hrundið, kaupum tíma til að fá þau í það
> minnsta milduð í haust. Nú reynir á. Gjör rétt - þol ei órétt.
>
> Róbert Marshall

þriðjudagur, júní 01, 2004

You're mother was a hamster and you're father smelled of erdenberries


Well, u-- um, can we come up and have a look?


What Monty Python Character are you?
brought to you by Quizilla

To blave

Miracle Max

Which Princess Bride Character are You?
this quiz was made by mysti

Stengjabruðumeistari

Hvað er í gangi? Er ég sem já maður foringjans orðinn afturhalds sinni? Nei það er nú ekki svo gott. Friedman, Milton það er að segja, sagði að eina siðferðislega skylda yfirmanna fyrirtækis væri að hámarka hagnað. Hann sagði það hlutverk ríkisins að setja leikreglur sem þeir yrðu svo að fara eftir. Jafnvel þessi nóbel maður sem er hinn ofurtalsmaður frelsis talaði um að einhverjar leikreglur yrðu að vera.
Hvað er verið að gera í dag? Jú setja leikreglur. Þær leikreglur eru að svipta okkur atvinnu- og eignarfrelsi, á takmarkaðan hátt en þær eru samt að því. En Hvað með það? Ríkið er alltaf að því, það er í raun tilgangur ríkisins, það er að segja að koma í veg fyrir að við getum gert allt það sem okkur langar til. Ég má til að mynda ekki verðlauna konu fyrir gott kvöld með neinum veraldlegum hætti(má ég borga fyrir mat og drykk?). Ég verð að viðurkenna að forsjárhyggja ríkisins er stundum alger hneysa og virðist meira fylgja einhverjum tískustraumum heldur en annað. Hverjum kemur það við ef ég sel líkama minn gegn greiðslu. Það væri þá heldur að senda viðkomandi kaupanda í geðrannsókn heldur en að refsa honum með fangavist, þar sem þau kaup myndu seint flokkast undir vel ígrundaða fjárfestingu. En erum við ekki farin að hræðast aðeins of margt ef við erum farin að banna mönnum að eiga fjölmiðla bara vegna þess að þeir ráða yfir stóru fyrirtæki. Hvað með pólitískar ráðningar í rúv eða þá fyrirgreiðslu sem tryggingarfélögin hafa fengið með mjög hliðhollri löggjöf(svo eru auðvitað pólitískar ráðningar þar)hvað með líseyrissjóði og allt sukkið þar. Af hverju má tryggingarfélag eiga lyfjafyrirtæki (sjúkráskrár HALLÓ) en smásöluverslun ekki eiga dv.
Ef við erum það vitlaus að við þurfum forsjárhyggju eigum við ekki bara að sleppa kosningum næst DABBI?

illugi