þriðjudagur, desember 17, 2002

Eftir Ragnar Eyþórsson (með fullri virðingu fyrir Jóhannesi úr Kötlum

Sá sjötti, Reykjablæsir,
er svakalega siðlaus.
Hann rétt sér út úr augum
því reykský hylur haus.

Nær aska hans víða,
nema í öskubakkann.
Hann strompar kringum alla,
og hóstar beint á krakkann.
Nelson the Man-dela
Loksins, loksins, loksins þorði einhver, sem allavega fær meira en tvær sekúndur af birtingartíma, að segja það sem allir eru að hugsa en þora ekki að segja. Ég hafði ekki háar hugmyndir um hann Nelson kallinn, sú mynd sem ég var búinn að koma upp hjá mér var kanske oggulítið svert af fyrverandi konu hans. En það að sitja í 25 ár í fangelsi fyrir skoðun sína hlýtur að gefa til kynna að cajones á honum eru stærri en á hinum venjulega Jóa en ummæli hans gefa svo ekki verði um það deilt að þarna er viti borin heiðvirður maður með mucho grande cajones sem stendur ekki á skoðunum sínum sama hvers á í hlut. Ég hvet fólk til að skoða greinina þó hún sé stutt því í henni er að finna kjarna þess sem ég hef verið a segja um öxulveldi hins illa USA. "spurning hvenær þessar skoðanir eiga eftir að koma mér um koll. Ég sé fyrir mér sólgleraugna töffara og neo eða valli eins og ég vill kalla hann, bjarga heiminum frá þessum lénsherrum með einu stóru hara kiri/jihadi eða bara krossferð á vegum geymveranna sem eru á bak við tunglið."

mánudagur, desember 16, 2002

Hvers vegna á hinn almenni borgari að halda að sér höndum ef hinir háu herrar gera það ekki sjálfir?
Snúum okkur að því sem skiptir okkur máli. En það er jú okkar heimaland. Hér á sér stað engu síðri bull stjórn og hjá bandaríkjamönnum. Sjálfur telst ég til kommúniskra sjálfstæðismanna, ef það er til. Ég er fylgjandi frelsi í viðskiptum og að hér sé heilbrigðiskerfi. Það sem ég er á móti er að ausa milljarði í japanskt sendiráð á meðan hér er ekki hægt að halda uppi almennilegu velferðarkerfi. Með hvaða rökum er hægt að segja að þessi fjárfesting eigi eftir að borga sig, og fyrir hvern. Ég er ekki á leiðinni til japan, þú ert ekki á leið til japan og það sama á við alla þá sem við þekkjum. Væri ekki skynsamlegra að halda uppi lítilli ræðismannaskrifstofu. Ég meina hversu mikið getur verið að gera í Japan að til þess þurfi 500 fermetra húsnæði. Er verið að eyða þessum milljarð í fundarstað handa fiskútflytjendum því ef svo er að þá verða menn að endurskoða aðeins hjá sér útreikningana og forsendur. Hversu líklegt er að við hinn almenni borgari muni nýta sér þessa skrifstofu? Skippum aðeins yfir þessa tvo milljarða sem fara í fjárfestingar sendiráða á erlendri grundu á næsta ári. Skoðum þær framkvæmdir sem "ríkið"(landsvirkjun er í eigu ríkisins og allar stórar ákvarðanir þarf að bera undir stjórn sem tilnefnd er af eigendum sem sagt ríki, reykjavíkurborg og aðrir hlutaðeigandi) ætlar beint og óbeint að fara út í. 100 milljarða fara í uppbyggingu á orkuveri ok lækkar orkureikningur minn nei. 2 milljarða fara í að stækka reykjanesbraut þó fyrr hefði , hafist verður handa við gerð 4-6 milljarða jarðgangna gerð fyrir austan líklegt að ég notið þau "ó nei"(ég segi 4-6 því tölur eru alltaf að breytast í fyrstu var talað um 6 milljarða fyrir bæði austurlandajarðgöng og þau sem farið verður út í á milli Siglufjarðar og Ólafsfjarðar en svo er talað um að þetta hækki nú allt með breyttum tímum). Ég er ekki að skilja þau rök að ég eigi að vera skinsamur fyrir þetta þjóðfélag en svo má ríkið nokkurn veginn gera það sem því sýnist. Samtals fara 200 milljarða á næstu fjórum árum í að byggja upp eitthvað í þessu samfélagi. Vegamannvirki, raforkuver, álbræðslu, stækkun álbræðslu. Hvað gerist svo? Á tólf ára áætlun vegagerðar er gert ráð fyrir framkvæmdum upp á 400 milljarða. Í hvað er þetta að fara? Manni er óhjákvæmilega spurn þar sem að tafir eru á gerð hættulegustu gatnamóta landsins sökum deilna um kostnað. Ekki kosta þau tugi milljarða. Ég er ekki einu sinni viss um að þau kosti eitthvað í líkindu við þessa byggðarstyrki sem verið er að gefa norður- og austurlandi.) Hvað gerist þegar þessar framkvæmdir taka enda. 150 200 milljarða á fjórum árum (væntanlega meira þar sem ég er að áætla) þýðir að veltan í þjóðfélaginu verður meiri. Meira fjármagn til ríkisins meiri skatttekjur og svo framvegis. Hvað fáum við út úr þessu? Lækka skattar? Hækka launs? 3% 3% þannig hljóðuðu samningar fyrir árið 2002 og 2003. Fyrir fjórum árum þá gat ég keypt mér íbúð án teljandi vandræða. Ég keypti íbúð í reykjavík 74 fermetra á eina 5,2 milljónir króna og þótti nú bara nokkuð góður að fjármagna það 16 hundruð þúsund og greitt á einu ári. Þessi íbúð kostaði mig 37 krónur á mánuði svona þegar allt kom til alls(án tillits væri tekið til vaxtabóta og fasteignagjalda). Þessi sama íbúð kostar í dag 9 milljónir króna. Ásett verð 9,6. Ég þarf að borga 3 milljónir plús nema að ég sé aumingi og óska eftir viðbótarláni sem nær allt að 90% Dæmið í dag lítur þannig út að ég þarf að borga 66 þúsund á mánuði af íbúðinni og ef ég væri með 90% lán þá væri kostnaðurinn 82 þúsund þegar allt væri komið. Ég á að vísu eftir að gera ráð fyrir vaxtabótum. Fínt flott en ég fæ þær ekki greiddar mánaðarlega, og þarf því að punga þessu út um hver mánaðarmót. Við sjáum að hér er um að ræða annars vegar 30 þúsund krónu hækkun og hins vegar 45 þúsund krónu hækkun. Laun mín hafa hins vegar hækkað úr 130.000 í 170.000. Fyrr og flemme ef ekki væri fyrir það að meira en helmingurinn af þessari hækkun fer í skatta og opinber gjöld. Ég sit því uppi með það að vera með 32 þúsun krónu hækkun á útborguðum tekjum sem fer öll í að greiða fyrir lægstu mögulegu hækkun mína á íbúðarafborgun. Neysluverðsvísitalan hefur hækkað á þessum tíma og laun mín ná ekki að dekka þá hækkun. Þessi hækkun er einnig mjög mikil miðað við hinn venjulega Jóa og því er mér spurn hvernig hægt er að fullyrða að hagur okkar hafi batnað. Með þeirri þenslu í þjóðfélaginu sem væntanleg er á næstu árum má þá gera ráð fyrir því að þessi íbúð eigi eftir að hækka en meira í verði!!!!? Svo finst mönnum skrítið að við séum að breytast í þjóðfélag afæta og skattsvikara. Alla vega nenni ekki að nöldra meira í bili
If you smile at my I will understand Cause that’s what everybody does in there own language
Ég veit ekki um aðra ég veit aðeins um sjálfan mig og það sem mér hefur dottið í hug. Ég veit það sem ég hef hugsað en aldrei framkvæmt á náunganum sem gert hefur á minn hlut, á stúlkunni sem leit vel út þennan daginn eða á húsgagninu vegna þess að stóratáin rakst í það. Fáránlegir hlutir sem aldrei verða nokkru sinni hafði eftir en í augnablik þá datt mér það í hug og það er nóg. Samt sem áður þá hefur einhver framkvæmt þá, það hefur einhver farið yfir mörk sem menning okkar og venjur svo ég tala nú ekki um okkar siðferðisvitund hafa sagt til um. Við skiljum ekki morð, samt sem áður þá sjáum við réttlætingu á þeim á hverjum degi í sjónvarpinu. “11 ára hryðjuverkamaður var skotinn til bana”. Sama þjóða og notar trúarlegar tilvitnanir þegar þeim hentar til að réttlæta aðgerðir sínar, fremur morð, eyðileggur heimili og brýtur bága við alla alþjóðlega sáttmála sem gerðir hafa verið. Ráðist er á flóttamannabúðir, heimili, bíla, fótgangandi og líf murkað úr fólki. Hin útvalda þjóð hefur valdið meiri harmleik en hún getur nokkru sinni réttlæt fyrir guði og fyrir mönnum. Sama þjóð og hefur fengið að kynnast oki, svipu og þrældóm herjar nú á þjóð sem telur 3 milljónir manna. Hvað er svo talað um sem mikilvægasta þjóðarráðið? Herja þarf stríð á Sadam Husen vegna þess að hann er einvaldur sem níðst á þegnum sínum. Sannanir eru fyrir því að Sameinuðu Arabísku Furstadæmin hafi greitt hryðjuverkamönnum fé. Ekkert gert. Pakistanar hafa innan sinna landamæra þjálfunarbúðir hryðjuverkamanna. Ekkert gert. Ráðist er á Kasmír af hryðjuverkamönnum í hverjum mánuði, umheimurinn kallar á að kúgun Kasmír sé afnuminn. Téténskir “aðskilnaðarmenn” rússar kalla þá hryðjuverkamenn, vestrænir fjölmiðlar kalla þá aðskilnaðarsinna ætli eitthvað sé bogið við aðra hvora fullyrðingu. Sovétríkin eða Sameinaða sambandsríki sósíalísku lýðveldanna eins og það hét á árum áður hefur liðnast í sundur því er nú ver og miður. Ekki vegna falls kommúnismans heldur vegna þess að Bandaríkin hafa í áratugi grafið undan því ríki sem var til upp úr lokum seinni heimstyrjaldarinnar með góðum árangri. Þessi árangur varð til þess að engum nema hugsanlega bandaríkjunum finnst þeir fullkomlega öruggir. Það flaska öryggi kom svo sjálfum þeim um koll. Hryðjuverkamenn, sjálfir segjast þeir vera frelsishetjur sem séu að reyna að bjóða lénsherranum byrgin. Það er nákvæmlega það sem bandaríkin eru Lénsherrar nútímans. Stórkostlegar samsteypur fyrirtækja sem fara um í þeim tilgangi að ræna og rupla aðlindir þjóða, á sem hagkvæmastan hátt fyrir fyrirtækin og þar með með sem skelfilegustu afleiðingum fyrir landið eru í boði USA. Suður Ameríka er nærtækasta dæmið þar hafa lönd eins og Kólumbía og argentína misst allt sitt og ég fullyrði að það er að litlu leiti um að kenna lélegu stjórnarfari en mestu leiti græðgi fyrirtækja. Kólumbía er eitt það auðugasta í veröldinni af veraldlegum gæðum samt sem áður fer mestur auður þar úr landi í formi olíu sem er unnin annarstaðar. Afganir sem bandaríkin hafa barist svo hatramlega gegn undan farið ár fengu þjálfun í búðum, með vopnum, aðstoðaðir af bandarískum leiðbeinendum fjármagnað af bandaríkjamönnum. Hvers vegna (það er vont að skilja þar sem lítið er um auðæfi í afganistan) það litla sem auðæfin snúast um er ólöglegt annarstaðar í heiminum þannig að skilningur margra þver þegar það er rætt. Enda þurfti hryðjuveka árás á bandaríkin til að þeir steyptu stjórninni af stóli. Samt sem áður þá fær einn heimskasti maður sem stigið hefur fæti í forsetastól bandaríkjanna (og af nægu er að taka) fyrr og síðar að stjórna mesta stórveldi allra tíma, maður sem kemst til valda vegna þess að kjördæmaskipanið í hans ríki er jafn fáranlega upp stillt og hér á landi. Hver eru rökin fyrir því að hann sé lýðræðislega kjörinn á þing þegar kjördæmaskipanin er viljandi á þann hátt að það þarf ekki meirihluta atkvæða til að hafa meirihluta á þingi. Jú það var nú alþýðan sem kaus þetta yfir sig. Já alþýðan. Við getum þó allavega sagt hér á landi að meirihluti atkvæðisbærra manna hafi tekið þátt í kosningum og kosið þessa óstjórn yfir sig. En það var ekki einu sinni 50% kjörsókn þegar þessar kosningar fóru fram. Hugsa sér innan við 25% kosningabærra manna kaus mann í valdamesta embætti heims. Sem kemur okkur að því sem ég er að tala um. Siðferðisvitund. Maður sem drap fleiri í sínu fyrra embætti en flestir þjóhöfðingjar heims hafa gert í sinni valdatíð. Hann var fylkisstjóri í Texas þar sem fleiri fangar eru teknir af lífi en í nokkru öðru fylki, fleiri morð voru framin en í nokkru örðu fylki og meira er um glæpi en í nokkru örðu fylki bandaríkjanna. Ólæsi er þar með því mesta sem þekkist í bandaríkjunum. Þannig skildi maðurinn við fylkið eftir að hafa stjórnað því í 8 ár eða hvað það nú var. Maður sem er með orðaforða á við 9 ára og rökhugsun á við 69 ára kapítalista getur ekki verið annað en hættulegur umheiminum og ef hann nær að gersamlega rústa Texas hvað gerir hann við bandaríkin og umheiminn þegar hans 8 ára valdatíð er á enda. Þegar sá aðili sem er talinn vera heilinn á bak við ríkistjórn bandaríkjanna hefur fengið fleiri hjartaáföll en nokkur annar maður í sjúkrasögu bandaríkjanna, þá hlýtur maður að spyrja sjálfan sig hvort ekki verði vondur endi á þessu. Hver eru til að mynda rökin fyrir því að einvaldur í “kirkistan” eða hvað það nú heitir fær að koma á stjórnskipulagi þar sem hans orð eru lög og jafnvel kennd í skólum landsins, að stríð fær að geysa í mörgum ríkjum afríku, að stjórnvöld í Kóreu, Pakistan og Indlandi fá óáreitt að koma upp kjarnorkuvopnum og ekkert gert. Hvers vegna tók það bandaríkjamenn nokkur ár að ákveða að hjálpa “bandamönnum” í fyrri heimstyrjöldinni. Af hverju þurfti mestu árás á bandaríkin í ein 200 ár til þess að þeir tækju upp á því að aðstoða réttsýna gegn fjöldamorðingja frá þýskalandi. Hann þurfti að lýsa hendur á þá til þess að þeir sköruðust í leikinn. Það er ekkert leyndarmál, þetta snýst allt um peninga. Peninga sem ég á ekki eftir að sjá í framtíðinni ekki þú og ekki börnin okkar. Sem fær mann svo aftur til þess að hugsa hvort að þetta stóra samsæri á himnum nái ekki alla leið til svörtustu Afríku, þar sem nánast ekkert er gert til að uppfræða Afríkubúa (svolítið stór alhæfing en tölurnar um alnæmis smitaða einstaklinga í ákveðnum ríkjum tala sínu máli). Ég spyr bara "má ekki koma í veg fyrir þetta? Eða er þetta tilraun ákveðna afla í heiminum til að losna við þetta fólk?

miðvikudagur, nóvember 20, 2002

Fari það í svartan sjó
Þunglyndi
En ég nenni ekki að ræða það. Það sem ég nenni aftur á móti að ræða er ÞETTA og hvernig í ósköpunum land sem gert hefur meiri skaða nokkuð annað land getur haldið því fram að einn maður ógni heiminum. Hér er um að ræða valdsjúkan einstakling, hugsanlega geðklofa og í versta falli geðveikur. En hann vill halda völdum ekki deyja, það hefur allavega ekki reynt á það ennþá. En "Okkur stendur ógn af hryðjuverkastarfsemi sem þrífst í mislukkuðum ríkjum. Hún er til staðar í borgum okkar" að segja þetta er algerlega ótrúlegt af manni sem stjórnar einu mesta hernaðarveldi sögunnar. Það er alveg eins og menn séu að setja saman ræður í einhverjum scrable leik. Þegar maðurinn er svo spurður að einhverju eða þarf yfir höfuð að blaðra þá kemur þetta líka meiriháttar krapp út úr honum. En lítum á björtuhliðarnar. Ef að maður sem er svona (ég segi ekki heimskur) málhaltur, svona gersamlega laus við allar tengingar frá heila (að því gefnu að það sé heili í honum en ekki einhver tölvukubbur, því stundum hljómar hann eins og Stephen Hawkins) í útlimi og tjáningar tól hins venjulega mans (munn, andlitshreyfingar, handafettur og almenn líkamsbeiting). Það eru til óteljandi svona síður. Flestar eru þær á ensku, gerðar af bandaríkjamönnum. Það er ótrúlegt að land sem heldur uppi líðræðis talinu, skuli ekki hafa forseta sem ekki fékk meirihlutafylgi í forsetakosningunum. Kosningar sem voru nóta bene ólöglegar vegna þess að það náðist ekki 50 % kjörsókn. Sem sagt innan við 25% bandaríkjamanna (sem eru á kjörskrá) kusu hann. Það er endalaust hægt að bulla um þetta land og ég held ég geri það þegar ég er búinn að læra þjóðhagfræði ögn betur.

sunnudagur, nóvember 17, 2002

Vegna fjölda kvartana um að kvartanir mínar séu ekki nógu innihaldríkar, heldur frekar nöldur og kvein út í loftið, hef ég ákveðið að ræða málefni sem er mér mjög hjartfólgið
Áður en ég kem að efninu langar mig að spyrja einnar spurningar. Hvað er það í fari annara inn á þínu heimili sem þú vildir helst laga? Er það að óhreinatauið er alltaf skilið eftir út um allt. Er það að tankremstúpan er alltaf loklaus og stífluð. Er það kanski það að það er aldrei náð í nýjan klósetpappír þegar rúllan er búin. Flest þekkjum við þessa galla í fari annara og vitum jafnvel af þeim hjá okkur sjálfum. Það fer í taugarnar á okkur að geta ekki lagað þetta en þessi vandamál komast ekki með tærnar þar sem mitt vandmál hefur hælana og þau sínast lítilfjörleg þegar litið er á heildarafleiðingar þess.
Hver hefur ekki lent í þeirri aðstöðu að þurfa að laga stöðu klósettsetu, hvort sem það er heima hjá sér eða annarstaðar. Riflildi og ófriður á einkaheimilum hafa oft skapast vegna lítilla vandamála og hefur þetta löngum þótt veigamikið hitamál. Þetta er vandamál sem nánast allir kannast við. Ég ætla hér með að gefa þér lausn á þessu hvimleiða vandamáli sem hrjáir hálfa heimsbyggðina. Hinn helmingurinn hefur meiri áhyggjur af því hvar þeir eiga að kúka og því er þetta vandmál sem hrjáir okkur hin þeim algerlega óskylt. En hver er raunveruleg ástæða fyrir því að við skiljum klósetsetuna eftir í láréttri stöðu?

Við þurfum að fara allt aftur á síðustu öld til að komast að því. Þegar byggðir fóru stækkandi og mannfólkinu fjölgaði fóru menn að þurfa meira og meira að gera þarfir sínar. Hugkvæmdist mönnum að notast við frumstæð tæki í byrjun sem litu út eins og bollar dagsins í dag og gengu undir nafninu koppar. Ekki verðu þó öllum ljóst til hvers þeir voru notaðir því þeir dóu út hér á íslandi rétt fyrir lok síðustu aldar. Í stað þessara frumstæðu tóla var sett upp sér herbergi í húsinu sem gekk undir nafninu snyrting til að byrja með, við þekkjum herbergið undir nafninu klóset eða klóið. Þótti þetta mikil búbót hvar sem því var komið fyrir. En það sem menn gat ómögulega órað fyrir og jafnframt skyggði svolítið á þessa byltingu sem klósetin voru var sú staðreynd að þessu klói fylgdu hvimleið vandamál. Aðeins var eitt klóset á heimilum sem höfðu áður haft allt upp í átta koppa. Biðraðir mynduðust á morgnanna og jafnvel kom til hárreitninga. En það vandamál sem stendur þó upp úr kom ekki í ljós fyrr en mörgum árum síðar. Til að lýsa vandamálinu sem best hef ég ákveðið að hleypa ykkur inn í mitt einkalíf og segja littla dæmisögu.
Þegar ég rankaði við mér einn og yfirgefin um morgun ekki alls fyrir löngu varð mér skyndilega ljóst að þörfin fyrir því að fara á klósettið var svo yfirþyrmandi að þörfin fyrir meiri svefn lét undan. Ég stóð því með látum upp úr rúmminu mínu og arkaði þessa, er mér fanst alla vega, óralöngu leið. Þetta var í raun eins og maraþon nema hvað þessi maraþon keppni var erfiðari. Hugsið ykkur að labba heilt maraþon með blöðruna fulla og sársaukamörkin farin að jafnast á við að eiga barn. Sú hugsun flýgur um að þetta verði að teljast jaðarsport. Þegar á endastöðina er komið og ég nátturulega í algerum spreng. Hugsandi um Gullfoss og Þingvallavatn til skiptis er mér litið á setuna og ég hljóða. En og aftur þarf ég að eyða dýrmætum tíma í að beygja mig niður ná taki á frekar þunnri setu sem ekki er allt of vel þrifin og ekki er gott að ná taki á, svona snemma morguns, þegar það er aðeins spurning um hvenær stórslysin verða. Mér líður eins og Keanu í Speed, ef ég fer of hægt þá spring ég ef ég fer of hratt þá gæti ég misst setuna niður aftur og það þýðir líka sprenging. Þetta er tap-tap aðstaða þar sem örlítil mistök geta gert klósetferðir mínar að martröð. Allt verður að ganga fullkomlega upp. Og hingað til hefur allt gengið að óskum, ég næ takmarki mínu þ.e. að losa um blöðruna.
Hvað kennir þessi litla dæmisaga okkur. Nú hún kennir okkur það að þó að við höggvum niður tré og byggjum okkur hús úr timbri þá þýðir það ekki að við búum í skógi!? Það sér það hver heilvita maður að ekki er hægt að búa við þessar aðstæður til langs tíma. Þessar lífshættulegu aðstæður skapa bæði tímabundna slysahættu sem og aukna hættu á hjartaáfalli sökum spennu sem þessum aðstæðum fylgir. Aukin streitu þegar til lengri tíma er litið er einnig veigamikill þáttur því við gætum staðið fyrir sálrænu vandamáli með að þora að fara á klósetið.
Þrír af hverjum fjórum baksérfræðingum mæla gegn því að lifta upp setunni áður en pissað er. Svona gæti næsta auglýsing frá landlæknisembætinu hljóðað. En vandamálið er bara það að þetta er ekki mál sem er á forgangslista hjá landlækni. Allur þungi sem lift er sjöfaldast sem álag á aftanvert bak þetta eru staðreyndir ekki fullyrðingar af minni hálfu. Þetta gæti því þýtt að þó að setan sé ekki nema um kíló þá erum við í raun að lifta sjö kílóum með bakinu og við íslendingar höfum lengi vel trossað að læra rétta líkamsbeitingu við liftingar sem þýðir að við þurfum að breyta aðeins klósetvenjum okkar til að sporna gegn bakverkjum og öðrum fylgifiskum rangrar líkamsbeitingar.
Sá sem situr við þarfir sínar á klósettinu þarf ekki annað en að ýta aðeins við setunni þegar hann kemur að klósetinu ef mín leið verðu farin. En hún hljómar eithvað á þá leið að þegar viðkomandi aðili sem hefur setið á klósetinu í einhvern tíma og hefur klárað sitt tafl ætlar að standa upp þá stendur hann beint upp af klósetinu með aðra höndina í réttri stellingu miðað við stöðu klósettsins. Með vísifingri og löngutöng tekur viðkomandi lauflétt í setuna, þegar hann er á leiðinni í upprétta stöðu. Átakið sem myndast er óverulegt þar sem beint bak og beint upp stig er notað. Þetta er lausn sem allir geta sæst á.

Það er endalaust hægt að koma með rök með og á móti ákveðnum skoðunum, aðgerðum og málefnum. Hægt er að tyggja ofan í fólk að það eigi að gera þetta en ekki hitt en það gengur misvel upp því það er eins með skoðanir og endaþarmar, allir hafa þær. En bara vegna þess að allir hafa endaþarma þá þýðir það ekki að allir kunni að skíta. Á sama hátt er það ekki sjálfsagt að þó að þið hafið alltaf gert hlutina svona hingað til þá þurfi alltaf að gera hlutina svona. Ég vill gera heiminn að betri heim þar sem fólk þarf ekki að standa í stappi yfir þessu vandamáli. Hjálpið mér að hjálpa heiminum.
Hver er svo niðurstaða sem við komumst að? Við sjáum það eins vel og við viljum að setja setuna í upprétta stöðu er betra fyrir bak, sparar tíma og dregur úr álagi. Þegar þið hugsið um klóset í framtíðinni hugsið til mín og skiljið klósettsetuna eftir í uppréttri stöðu.

Rafrænar kosningar
Ekki alls fyrir löngu var svo komið hjá mér að ég var orðinn leiður á því að horfa á sjónvarpið enda var það í lit, við vitum jú að sjónvarp í lit er alger fásinna og peningabruðl, og tók mér því bók í hönd. Þar var greint frá því þegar nokkrir forkólfar íslensk mannlífs riðu til þings og upphöfðu mótmæli gegn áformum ríkisvaldsins um að innleiða síma hér á landi. Þessu forkólfum, sem voru þjóðþekktir einstaklingar með reynslu, þekkingu og ættarnöfn úr öllum stigum þjóðfélagsins fannst það hin argasta vitleysa að eyða peningum sínum í aðra eins bólu og síma, bólu sem myndi springa eftir tvö til þrjú ár. Hér á Íslandi var nefnanlega alveg óþarfi að setja upp slík tól þar sem pósturinn var fljótur í förum. Hvað er jú einfaldara en að merkja með blýanti inn á blað?
Hvaða þröngsýni er þarna að verkum? Hér var ekki um þröngsýni að ræða. Hér var um að ræða einstaklinga sem sáu svo langt fram á veg að þeim stóð ógn af. Ógnin sem fólst í því að aukin framlegð og bætt samskipti yrðu á kostnað þeirrar sveita sælu sem þeir bjuggu við. Sú hagræðing sem þar skapast rann hugsanlega í vasa annarra en þeirra kónga sem stjórnuðu auði landsins. Það sama verður sagt um þá framsýnu menn er þaggað hafa niður í nýsköpun á sviði kosninga hér á landi. Þeir sjá aðeins einn hlut. Ógild atkvæði, hvað þýðir það ef fólk færi allt í einu að kjósa annað hvort okkur eða hina. Þrjú til Fimm prósent atkvæða í kosningum hér á landi eru ógild, 60 % þeirra falla jú í annan farveg en æskilegt gæti talist. Þrjú til Fimm prósent sem bætist ofan á sveitalúðana, rauðsokkurnar og alla þá komma sem eftir lifa í þessu þjóðfélagi. Guð forði okkur frá þessu. Ég legg máli mínu til stuðnings úrslit rafrænna kosninga hjá einmitt sjálfstæðisflokknum á seltjarnarnesi.
Pétur Kjartansson formaður kjörnefndar Sjálfstæðisflokksins á Seltjarnarnesi sagði það mikilvægt að byrja með rafrænar kosningar í sveitarstjórnar-kosningum, þar sem öryggið væri meira í en í kosningum með hefðbundnum hætti og auk þess sé mikið í húfi hjá íslenskum hugbúnaðarfyrirtækjum. Í prófkjöri sjálfstæðismanna á Seltjarnarnesi kusu 1.622 manns, þar af 1.085 rafrænt. Pétur segir að hjá þeim sem kusu rafrænt hafi enginn seðill verið ógildur en 55 af 537 hjá þeim sem kusu handvirkt. En fremur segir hann að þessi kosning á Seltjarnarnesi hafi gengið betur fyrir sig en áður og almenn ánægja hafi verið með rafrænar kosningar varðandi Reykjavíkurflugvöll og kosningu í miðstjórn Alþýðusambandsins.

Og hvað leggja menn til? Að leggja niður áform um innleiðingu kosningar-hugbúnaðar. Þetta eru menn sem hafa jafn mikið vit á tölvum og formenn stjórnmálaflokka hafa á því að hemja skap sitt. Þessir sömu menn kaupa sér matvæli, stunda bankaviðskipti, panta sér flugmiða og kjósa um málefni og lög er varða okkur öll allt með hjálp tölvu. Í raun er sára lítið hægt að stunda viðskipti hér á landi án þess að tölva komi þar að máli. Hugsanlega dettur mönnum næst í huga að geyma peningana sína í kodda heima hjá sér vegna þess að reiknistofa bankanna varð þess valdandi, í þúsundasta skiptið, að ekki var hægt að taka út pening eða versla með kreditkorti síðast þegar farið var og verslað.
Hver eru rökin með rafrænum kosningum?
Rafrænar kosningar spara tíma.
Augljós staðreynd
Rafrænar kosningar eru öruggar.
(Öryggisstaðall sem notaður var við gerð þess hugbúnaðar er ég hef þekkingu á uppfyllti fyllilega öll skilyrði og meira til.)
Rafrænar kosningar eru einfaldasti máti kosninga fyrir alla aðila.
(Eini munurinn fyrir kjósanda er að hann merkir við á skjá í stað bréfs. Stærsti munurinn fyrir þá er standa að kosningum er að þurfa ekki, þrátt fyrir að vera á fótum, að telja svo tímunum skiptir atkvæði.)
Það er hægt á einfaldan hátt að útbúa seðil sem gefur fólki kost á að skila auðu eða ógildu.
Útstrikun og breytingum á röð lista er mjög auðveld í framkvæmd.

Hver eru rökin gegn rafrænum kosningum?
Nauðsynlegt er að halda þjóðinni vakandi langt fram á nætur.
(Þó að venja sé í þjófélaginu fyrir því að skemmta sér þá þarf ekki að nota það sem ástæður þess að velja ekki rafrænar kosningar)
Við viljum eiga kost á því að gera ógilt.
(Það er ekki vandamál eins og áður hefur verið rætt.)
Nauðsynlegt er fyrir lýðræði þessa lands að hægt sé að semja eina vísu eða svo þegar í kjörklefann er komið.
(Þessi rök falla um sjálft sig því kosningar eru ekki vetvangur ljóðaskrifa eða níðyrða.)
Í Bandaríkjunum klikkuðu þær!
(Í Bandaríkjunum var ekki kosið rafrænt og þar var heldur ekki talið rafrænt nema að því leiti að það voru talningarvélar sem töldu kjörseðla ef að við getum talað um það sem rafrænt. Þær vélar sem voru notaðar í bandaríkjunum eru sumar hverjar hundrað ára gamlar og virka á svipaðan hátt eins og gatari. Kjörseðlar voru í efnislegu formi og átti að gata á ákveðnum stöðum sem margir kvörtuðu yfir að væru villandi staðsettir, alla vega í sumum ríkjum Bandaríkjanna. Það voru í raun kjörseðlarnir sem klikkuðu ekki vélarnar sem notaðar voru í kosningunum.)

Ég vill benda á að í kosningum sem framfóru núna í maí síðastliðin þá voru kærðar talningar á tveimur stöðum og í höfuðborg landsins klikkaði talningavél sem og að villa kom upp við talningu, þar er nefninlega gamla góða skilvirka kerfið í gangi.
Halldór Blöndal, forseti Alþingis og þingmaður Sjálfstæðisflokksins, telur ekki vera ástæðu til að samþykkja breytingartillögu á lögum um kosningar. Sagði hann í atkvæðagreiðslunni sem fram fór um umrædda beitingatillögu að hann hefði langa reynslu af því og að það hefði gefist vel að krossa með blýanti við þann lista sem menn vildu kjósa, en fremur sagði hann. "Ég hygg að aðalatriðið sé að atkvæðið komist til skila til þeirra sem viðkomandi vilja kjósa en ekki sé verið að flækja málin með því að elta tæknina í þessum efnum," Að því loknu fór Halldór fram á það að atkvæði um þingmál yrðu ekki greidd með rafrænu kerfi þingsins heldur með nafnakalli.
Svona leikaraskapur og barnalæti eru undarlega hjá upplýstum mönnum. Hver er munurinn á því að greiða með rafrænum hætti við Alþingi Íslendinga, þar sem mikilvægar ákvarðanir eru teknar með slíkum hætti, og að greiða í kosningum til Alþingis eða sveitastjórna? Ég bara spyr.
Margar ástæður hafa verið nefndar fyrir því að innleiða og innleiða ekki nýjungar í tæknimálum en ástæður á móti hafa ekki snúist um rök heldur forneskjulegan vana viðkomandi aðila. Aðal ástæðan í dag virðist vera hræðsla ráðamanna landsins við þau atkvæði sem áður hafa verið ógild, og ef aðeins er um að ræða val á milli fárra flokka í fámennum sveitarfélögum þá sjá þeir að hvert atkvæði er farið að skipta máli. Þeir ráðamenn landsins er lúta flokki sjálfstæðis vita af því og hafa séð það í gegnum árin að þeir eru ekki með meirihluta hvort sem það er á landsvísu eða í Reykjavíkurborg en í Reykjavík hafa þeir þó náð meirihluta með minnihluta atkvæða.

Við getum ekki snúið baki við framþróun. Því ættum við ekki að vera í fararbroddi á þessu sviði eins og á öðrum? Því við þurfum ekki alltaf að fara á pósthúsið til að ná tali við nágrana okkar.

miðvikudagur, nóvember 13, 2002

Carpe Diem
Af virðingu fyrir mér eldri, reyndari og umfram allt mönnum á grafarbakka, hef ég ákveðið að líta fram hjá þeim gífuryrðum sem um mig eru ort. En mér er spurn hvort hér sé ekki um að ræða öfund yfir ærslafullu kæruleysi ungviðsins sem trúir en að ekkert sé því ómögulegt. Þeir sem stokkið hafa í gegnum lífið fullir eftirsjá og iðrunar yfir gjörðum, orðum og atburðum sem voru, eru og aldrei verða. Af ótta við eigin veikleika og varnarleysi þá ráðast þeir á þá er þeim virðast vera óæðri, ólærðir, óhæfir og ofnærðir. Ég er það óþroskaður að ég get ekki annað en gripið gæsina, tekið því er um mig er sagt með illum látum og svarað þeim ásökunum er mér eru bornar á hendur. Ég gríp daginn. Ég nýti mér þann rétt að nöldra í hljóði

þriðjudagur, nóvember 12, 2002

Smá vangaveltur fyrir þá sem ekki eru að velta því fyrir sér
Væru bandaríkjamenn tilbúnir að hleypa Sameinuðu þjóðunum inn í sín innstu leyndarmál? Þær stöðvar sem þó nokkur vitneskja er um að gerðar eru prófanir sem ekki samræmast alþjóðlegum sáttmálu. Væru Bandaríkjamenn tilbúnir að hleypa fulltrúum Sadam Hussein inn í rannsóknarstofur sínar til að leyfa þeim að ganga úr skugga um að allt væri nú eftir undirskrifuðum sáttmálum? Hvers vegna hefur ekki verið varpað þessari spurningu fram á alþjóðavetfangi? Vitað er að Pakistan, N-Kórea, Indland mörg fyrrverandi lýðveldi Sovétríkjanna og núverandi sambandslýðveldi hafa prófað, eiga og geta notað kjarnorkuvopn. Snýst þetta yfir höfuð um kjarnorkuvopn? Snýst allt þetta kannski um það að birgðir bandaríkjanna af eldsneyti renna út innan tuttugu ára og þeir eru ekki í allt of góðum málum með samninga hjá OPEC ríkjunum? Eða snýst þetta um það að halda starfi sínu í önnur fjögur ár? Hefur mannvera raunverulega stigið fæti á tunglið? (nei bara svona að velta því fyrir mér)
Frábærlega æðislega stórkostlegt
Eftir stríð í Japan, átti sér stað skipulögð breyting á hugsunarhætti. Þjóðfélag sem lifir eftir fornum venjum, siðum og þjóðarstolti þurfti skyndilega á hjálp að halda. Búið var að leggja landið nánast í rúst og það þurfti gríðarlegt þjóarátak til að lyfta veldi samuræa aftur til vegs og virðinga. Eitt af því sem Japanir tóku upp á var óhófleg notkun lýsingarorða í þeim tilgangi að draga fram hvað hlutir, landið, fólkið og hugmyndir Japana væru nú góðar. Bjartsýni var nauðsinleg til að vel tækist til. Sem færir okkur að því sem mig langaði að tala um. En það er hugsunarháttur okkar íslendinga. Hér segja skoðanakannanir okkur að við séum hitt og þetta, þar á meðal ánægðasta, ríkasta, fallegasta og klárasta fólk í heimi(miðað við höfðatölu) samt sem áður er nöldur mér í blóð borin. Ekki bara mér heldur vel flestum íslendingum. Við gleðjumst yfir óförum annarra, öfundum velgengni og þolum ekki pólitíkusa. Bónusfeðgar eru nú svo ríkir að við skiljum það ekki. Bónus hefur staðið fyrir mestu kjarabótum sem við íslendingar höfum fengið frá því að við skriðum út úr kofum okkar og fórum að dýrka kapítalismann. Ég leyfi mér að fullyrða að aldrei í sögu íslands hafi eitt fyrirtæki gert jafn mikið fyrir litla manninn. (reyndar er ég ekki mjög sagnfróður maður). Flest okkar sem yfir höfuð versluðum og verslum en í Bónus kunnum mjög vel við það fyrirtæki þangað til að allt í einu fer að heyrast nöldur frá birgjum um að einokunarstaða Bónus væri orðinn óþolandi. Að nú ættu þeir markaðinn og gætu gert það sem þeir vildu til að pína þá niður. Ég spyr nú bara: Og hvað með það? Þetta eru sömu birgjar og skelltu áhrifum gengislækkunar íslensku krónunnar út í þjóðfélagið um leið og hún átti sér stað núna fyrir skömmu, en hirtu allan gróðann af því þegar krónan var í sem mestum uppgangi. Þetta eru menn sem kennt hafa ríkinu um að hérna sé svo hátt vöruverð, og nöldrað yfir því hversu miklar álögur eru á einstaka vöruflokka. Sömu aðilar og mættu gengisfellingu krónunnar 79(eða þar um bil) með því að halda nánast óbreyttu verði. Gott dæmi um hvernig þessir birgjar hafa hnýtt skóinn að okkur sem kallast eigum alþýðan er þegar tekin var af skattur á bíóhúsum(hér tala ég um bíóhús sem birgja og það eru þau flest því þau eru í eigu þeirra sem flytja inn bíómyndir hér á landi). Skattur sem fyrirtækin höfðu kvartað yfir lengi og sagt að spornaði gegn því að íslendingar færu í bíó. Síðan hefur verð á bíómiða farið úr 500 krónum í 850 krónur, 94% hækkun( muna eftir að draga skattinn frá). Mér telst til að skatturinn hafi numið 14% áður en hann var afnuminn. Þetta var árið 1995. Miðað við þessa hækkun á verði þá ætti ég að vera að borga tæplega 160 krónur fyrir mjólkina, 194 krónur fyrir hálfan lítir af kók, 7566 krónur fyrir þriggja mánaða strætókort og svo mætti lengi telja. Til að mæta þessari hækkun. Ef við gefum okkur að allt hafi nú hækkað í þjófélaginu í samræmi við þessa hækkun þá þurfa grunnlaun 20 ára einstaklings að vera tæplega 145 þúsund krónur. Það er endalaust hægt að taka dæmi. Nú nýverið voru aðrir feðgar að kaupa Landsbankann fyrir nokkra milljarða. Hvað var það fyrsta sem fólki datt nú í hug? Svakalega gengur þeim nú vel? Nei. Gott framtak hjá þessum feðgum að ná að koma með fjármagn inn í landið? Nei. Kjaftasögur fóru í gang um að nú væri sjálfstæðisflokkurinn að verki en og aftur (Ég minni á það að það var að undirlægi sjálfstæðisflokksins sem fullkomlega stöndugt fyrirtæki Hafskip fór á hausinn, en sá er þar sat meðal annarra í fararbroddi er annar feðgana). Kjafta saga númer tvö var sú að núna var verið að leggja undir sig banka (sem greiða þurfti einhverja milljarða fyrir) í þeim tilgangi að ná sér í ómetanleg listaverk íslensku þjóðarinnar. Já raunveruleikinn er mun ótrúlegri en skáldverkin sem þegnar þjóðarinnar hafa upp hugsað. Það vildi ég óska að við gætum þá allavega risið upp og sagt eins og Japanir:"frábærlega æðislega stórkostlegir arðræningjar" og farið í verkfall yfir því hvað við höfum það nú skítt og aðrir hafi það betra en við. En frekar held ég að íslendingar láti skatta- og verðlagshækkanir yfir sig ganga en að sína samstöðu og viðurkenna hvernig á okkur er traðkað á degi hverju.
Ef þú hefur náð að lesa svona langt þá tek ég hattinn ofan fyrir þér. Einhver flokkur manna kvartaði yfir því að hér væri bara neikvæð umræða svo ég ákvað að fara virkilega að nöldra. Kveðja Valli

sunnudagur, nóvember 10, 2002

Niðurgangur
Við búum í þjóðfélagi sem tilbiður peninga, tilbúna ímynd og völd. Við erum mótuð af af lögum sem búin eru til af þingmönnum sem eitt sinn trúðu á ástir, frið og frelsi til að tjá skoðanir sínar. Sömu menn og stóðu að mótmælum gegn hernum eru nú að gera samninga um lengingu viðveru hans hér á landi. Ættarnöfn, menntamenn og virðulegar fjölskyldur sem ráða þessu landi og hafa gert í þúsund ár eru ekki á leiðinni að dreyfa valdinu til mín eða þín. Byltingin sem átti að eiga sér stað að innan hefur leitt af sér, formann eins misheppnaða sameiningarflokk landsins. Forseti landsins sem gekk keflavíkurgönguna er núna að sjúga spenan ríkisins og um leið erlenda auðkífingsdóttur sem metin er á nokkra milljarða. Forsetisráðherra, sem setti allt á annan endan þegar hann var að mótmæla kjörum námsmanna erlendis, er nú að hefna sín svo herfilega að annað eins hefur ekki sést síðan Stalín ákvað að auðmenn skildu sendir til Síberíu. Hvernig stendur á því að við þurfum að nánast lepja dauðan úr skel til að fá námsLÁN. Lán fyrir námsmann eins og nafnið gefur til kinna er eins vont að verða sér út um og herpes hjá henni maríu mey. Hvernig stendur á því að þeir menn sem mótmæltu, stóðu upp og settu fótinn fyrir dyr ranglætis og yfirgangs eru nú farnir að selja sálu sína fyrir aðeins meira rafmagn, ál og aðeins færri ríkisrekin kompaní, þetta er mér ofar öllum skilningi, og ég vona að komi til þess að ég selji sál mína að það verði þá fyrir aðeins göfugri málstað, í það versta að ég fái nú væna sneið af kökunni
Smoke away
Ó þið sjálfhverfu vesælu sálir sem nærist á nöglum líkkistna ykkar. Ó þið aumu menn sem standið í andir helvítis og kallið á sjálfseyðingu sálar ykkar. Hvað þarf líkami ykkar að þjást lengi áður en þið sjáið villu ykkar vegar. Hversu mörg göt þarf háls ykkar að fá áður en þið takið því hinti sem móðir náttúra er að reyna að gefa ykkur. Ég nenni ekki að rökræða út í eitt um þessa vitleysu en mér þætti vænt um að menn hugsuðu sig nú aðeins um áður en þeir hoppuðu á næsta pakka og hreinlega sjúgi hann ofan í sig með tilheyrandi heilsu auka og lungnaþembu.

þriðjudagur, nóvember 05, 2002

Vezlingur
Já þeir eru víða að finna, eitt greyið er meira að segja með mér í skóla. Sjálfsagt eru þeir nú fleiri hér uppfrá. En það er nú svo að eitt greyið sem virðist þjást af "Advanced illuzionary skitzofrania with involuntary narcoliptic rage" er eitthvað mikið niðri fyrir. Auðvitað verður saklaus einstaklingur eins og ég fyrir barðinu á þessum sjaldgæfu en stórhættulegu reiðiköstum. Ég veit ekki hvort hefur meiri áhrif á þá minnimáttarkennd sem viðkomandi hefur fyrir mér, að ég þjáist bara af venjulegri geðhvarfasýki með smá vott af úttauguðum móðursýkisköstum, eða að undirritaður á ekki í tilvistarvanda. Við vitum það ekki og munum sjálfsagt aldrei komast að því, því áður en við vitum af þá verður þessi ungi maður floginn á vit nýrra æðiskasta í litlu landi sem heitir Zwanhílí.

þriðjudagur, október 29, 2002

Óður
Ég fyrir mig littla líf get ekki skilið hvurnig í ósköpunum hlutur eins og BRIDGE hefur vanabindandi áhrif á mann. Ég man eftir því að hafa séð frændur mína, komna á áttræðisaldurinn, spila þetta við langömmu mína, komna á tíræðisaldurinn. Ég man eftir því að hafa hugsað með mér. "Er það svona leiðinlegt að verða gamall? Er það virkilega komið til þess að það er ekkert annað hægt við tímann að gera þegar maður stendur á grafarbrúninni en að spila BRIDGE?" Ein svo einn góðan veðurdag labbaði inn í mitt, frekar óreiðukennda, líf, ungt gamalmenni er ber nafnið K-Bar á meðal okkar félaganna. Þessi ungi kall sem er búinn með helming æfi sinnar, tölfræðilega séð, ákvað fyrir sitt einsdæmi að kynna mér og nokkrum öðrum fyrir litlu spili sem hann lærði ungur að árum, í kaffipásum eilífðarslorsins þeirra austfyrðinga. "Strákar eigum við ekki að taka upp á því að spila BRIDGE". Mér var hugsað til allra þeirra stunda er ég sá hana langömmu mína, tannlausa, kveða upp sagnir í gríð og erg. "MEIT MLAUB" sem þýðir auðvitað eitt lauf fyrir okkur hin. Það fyrsta sem mér datt í hug, þrátt fyrir þessa skelfilegu sýn, var: "auðvitað" !?!?!?!?!?. Vegna þess að ég er þessi drengur sem tek öllum tillögum opnum örmum, og rakka þær svo niður. En mér til mikilla furðu þá tóku félagarnir undir þessa tillögu og við lentum í því að seta heilt kvöld, fjórir saman, ekki að spila póker ó nei, að spila bridge. Já og núna einni viku seinna sit ég uppi með póst frá kvart tíræðum, ekki mönnum á tíræðis aldri, heldur mönnum sem eiga eftir að láta sér leiðast það sem eftir er ævinnar, um BRIDGE. OG ÉG LES HANN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

föstudagur, október 25, 2002

Bill Gates er h*?%&$$i!!!!!!!
Tölvan er í smá fargin messi og mig grunar að Bif1468 hafi á einhvern hátt haft þau skaðvænlegu áhrif að umheimurinn hefur orðið af mikilvægum heilabrotum mínum um lífið og tilverun. En sem sagt until my farging tölva lagast. Síja

föstudagur, október 18, 2002

Corporate System Management
Eða það sem meðal okkar veiðimanna hér gengur undir nafninu CS er ásamt CM eitthvað það tímafrekasta crap sem ég hef leitt inn í mitt saklausa líf. Mér hryllir við þeirri hugsun einni saman að fara að taka niður þann tíma sem farið hefur í að drepa félagana í gegnum netið. Ég held ég geti fullyrt að ef ég hefði ekki dottið inni í þessa vitleysu þá væri ég meðal menntuðustu manna landsins. Það er að segja kominn með gráðu í stað þess að sitja heima í einhverju aflífelsis kastinu og hoppa eins og hálfviti milli kassa og kletta. Við erum sorglegar skepnur þegar allt kemur til alls. Kvörtum yfir tímaleysi og verkefnaálagi en eyðum svo öllum mögulegum sekúndum í þessa vitleysu. Ég hugsa án þess þó að ég sé að ýkja að ég hafi eydd sem svarar tæplega heilu ári fyrir framan tölvuskjáinn. Ég veit að þetta er alveg svakalegur tími en pældu bara í þessu sjálfur. 1 tímar á dag gera 7 tíma á viku sinnu 52 sinnum 18 ár en ég er einn af þessum fjölmörgu sem byrjaði í sincler spectrum hér á sínum tíma. Þetta gerir um 6552 stundir en það eru 8736 klukkustundir í ári. En nóta bene það hafa komið fyrir tarnir (37 tímar stanslaust)og það hafa komið fyrir þurrir tímar (6 mánuðir sökum tölvuleysis)þannig að ég tek meðaltalið. En ég er alveg vissum að ég er nær hærri tölunni ef við værum í nákvæmum mælingum. Sú staðreynd ein og sér fær mig samt ekki til að viðurkenna að ég sé veikur á tölvugeðinu nei það er ekki fyrr en ég hugsa til þess að þetta er LEIKJA tími, ég á eftir að taka saman allan net-tímann (fótbolti,fréttir,kvikmyndir,porn og allt það bull sem maður er að skoða) tölvufikt (þetta bill gates fífl er ekkert allt of klár í forritun). Ég eyddi meira að segja drjúgum tíma um daginn í að skoða límbandsrúlluvef sem tilverusnillingarnir voru að benda á. En ofan á þetta þá horfir maður að sjálfsögðu á kvikmyndir, sjónvarpið fer á æfingar og spjallar við félagana og að sjálfsögðu konuna ,heimsækir, ásækir og ofsækir. Ég geri semsagt allt annað en að læra (alla vega skil ég ekki hvar ég kem því forriti inn í þessa úrsérgengnu microsoft office 95 vél sem ríkur upp úr við það eitt að hugsa um morgundaginn. Sem ég þarf að fara að gera í stað þess að bulla hér. Ég er farinn að hoppa. eh ég meina að læra.

fimmtudagur, október 17, 2002

Sick
Það er skelfilegt, þegar hugsað er til þess að 21 öldin er að hefjast, að við skulum en búa við þær aðstæður að heitavatnið sé bilað. Ég skil heldur ekki hvernig það getur átt sér stað bilun á heitavatni eða borholu. En við þetta hef ég þurft að búa síðan í gær og kuldinn inn í herbergi mínu er kominn niður fyrir frostmark. Slímið í hálsinum er farið að harna og heilinn á mér er í tilvistarkreppu, sem lýsir sér í því að hann er að reyna að komast út úr líkama mínum með tilheyrandi óþægindum fyrir höfuðkúpuna mína. Nefið á mér er orðið uppspretta fyrir fleirri bakteríur en fyrir finnast í rannsóknarstofum í Írak. Eyrun eru hætt að virka þannig að ef mér dettur í hug að ætla mér að standa upp þá fell ég umsvifalaust á hausinn aftur og ég er með þessa stanslausu ógleðitilfinningu. Allt þetta leiðir til þess að hugsanlegri heimför minni er stefnt í voða þar sem Snæbjörn Valur er ekki með fullmótaða viðmótstöðu gegn þessum sýklahernaði mínum. Ég er ekki að fara að gera einhverja tilraun á mótstöðuafli lilla míns eins og staðan er í dag. Ætli ég haldi bara ekki áfram að liggja upp í rúmi og vorkenna sjálfum mér.

miðvikudagur, október 16, 2002

Landsliðið
Það hlýtur eitthvað að vera að hjá þjóð sem státar sig af því að vera "snillingar miðað við höfðatölu" í knattspyrnu en getur svo ekki unnið leik án þess að vera einum færri. Nóta bene ég er ekki að rakka niður getu einstakra leikmanna heldur þá hæfileika þjálfarans til að velja úr þessu stóði okkar, leikmenn sem eru ekki orðnir nægjanlega þroskaðir til að takast á við verkefni eins og að spila heilann leik. 433 er kerfi sem ég skil ekki hjá honum atla. Það dugar kanske hjá liði í íslensku deildarkeppninni en hvað er lið eins og íslands sem má þakka fyrir stig gegn norður írum að gera með að stilla upp þremur framherjum. Ok þetta eru tveir framherjar og vængmaður en þessi vængmaður sem á að styðja sóknina er sóknarmaður hjá félagsliði sínu, kann ekki að verjast og hugsar fyrst um sókn síðan vörn. Hann getur ekkert að því gert hann er bara svona. Hvað hafa leikmenn eins og MAREL BALDVINSSON (sem varla fær að spila heilann leik með liði sínu) og Haukur Ingi (sem mun spila í íslensku 1 deildinni (úrvals, 1,2,3 deild)) að gera í þetta lið. Er það svo hræðilegur glæpur að óska eftir því að fá að spila meira með landsliði sínu að menn er ekki valdir í liðið. Tryggvi G. sem er með markahæstu mönnum í norska boltanum kvartaði yfir því (skiljanlega) að vera settur á kantinn. Hann fær ekki einu sinni að vera á bekknum núna. Þórður G. sem er að brillera í þýska boltanum (þýsku úrvalsdeildinni) telur að hann eigi að skipa meiri sess innan liðsins og hann fær ekki einu sinni að verma bekk liðsins. Á meðan eru bræður hans báðir í hópnum þrátt fyrir að þeir spila í ensku 1 deildinni og með varaliði BETIS. Og hvað er í gangi með þessa vörn. Við erum með einn besta markvörð evrópu en svo erum við að raða í kringum hann leikmönnum sem vita ekki hvar þeir eiga að vera inn á vellinum í föstum leikatriðum. Við höfum alla burði til að vera með frambærilegt lið. En einhverjar húsmæður í vesturbænum hafa lagt blátt bann við því að menn eigi sinn frítíma sjálfir og verði þeim fótaskortur á tungu eða skapi þá skulum við henda þeim út úr hópnum. Ég held að þessir menn megi skemmta sér í friði. Það á ekki að skipta höfuð máli. En svo að lokum hvaða kröfur er hægt að gera til liðs sem samanstendur af það sem er kallað squad leikmönnum úr 1. og 2 deildarliðum á skandinavíu og Eið Smára og Rúnka. Alla vega. Ég er á því að við eigum að velja bestu (ekki bestu þrjá sóknarmennina og dreifa þeim svo um völlinn) leikmennina í hverja stöðu, pakka í vörn, spila nógu leiðinlegan enskan bolta og vonast eftir einu marki úr horni eða aukaspyrnu. A la NORGE. Ég vill frekar gera 0:0 jafntefli við skota en að tapa tvö núll. Með þessu áframhaldi þá rúlla færeyjar yfir okkur þar sem skipulagið hjá þeim er mun betra en hjá okkur. Þeir gera 2:2 jafntefli við skota og tapa 2:1 fyrir þjóðverjum á meðan við erum í basli með Andorra. 4:0 fyrir þriðjudeildarleikmönnum spánar er ekki eitthvað sem ég hrópa húrra yfir.

fimmtudagur, október 10, 2002

Jæja
Hvar er konan mín?????? Kannski er póstþjónninn minn eitthvað í ólagi, en hún svarar ekki í síma. Þannig að ég auglýsi hér með fyrir umheiminum eftir henni. Allir þeir sem urðu ferðar hennar varir frá því klukkan 14:00 miðvikudag til klukkan 12:00 fimmtudag (dagsins í dag). Þetta er annars búið að vera bærileg miðað við allt. Svolítið búinn að sofa yfir mig en það er ekki hundrað í hættunni ef menn mæta í dæmatíma, það er að segja hér um slóðir. Hvað um það ég held að ég stúderi aðeins lögin betur og blaðri út í loftið síðar.

mánudagur, október 07, 2002

Helgin búin
Þá er þessi hörmungarhelgi búin. Ég vona að þessi endir á helgi sem var núna gerist ekki á minni stuttu æfi aftur. Hugur minn hvílir hjá skyldfólki mínu sem á sérstaklega um sárt að binda núna í dag. Ég vona að það verði einhver sólaglæta sem nái að skína í gegn áður en yfir lýkur. Ég er ekki maður í að bulla eitthvað núna. Kannski á morgun.
Valli

föstudagur, október 04, 2002

Valli
Ég nenni ekki að ræða meira um sjálfan mig því það er eitthvað það leiðinlegasta sem ég geri. En mig langar aðeins að segja mína skoðun á hlutunum því það er það skemmtilegasta sem ég geri. Ég hef yfir mörgu að kvarta og sé ekki ljósan punkt í neinum hlut (nánast). Það gæti verið að aðalástæða þess sé slakt gengi liðsinsmíns, ég skal ekki segja um það. Ég veit þó að skapið í Manuar mönnum er svona svipað og hjá mér þessa daganna. Þeir hafa þó getað fagnað aðeins oftar undanfarin ár. Skít og laggott ég nenni ekki að spökulera í því.

Ég vaknaði í morgun. Ef morgun skildi kalla vitandi það að hér um slóðir eru menn ekki sérlega morgunglaðir á föstudögum. Ástæður kunna að vera margar en í dag keyrði um þverbak því þegar ég mætti í dæmatíma þá varð ég nánast drukkinn bara af ilm einum og sér. Það vildi ég óska að yfirvöld okkar ágæta skóla tækju sér til og hættu að neyða fólk í dæmatíma því þá þyrfti maður ekki að mæta (föst and formost)og þá mætti manni ekki sama stækja og var á hverfisbarnum kvöldið áður . Aní hú ég er farinn að skjóta mann og annan. Ég er ekki í stuði í kvöld.

kveðja

fimmtudagur, október 03, 2002

Valli
Svo ég haldi nú áfram með sjálfan mig. Ég er eins og áður segir 26 ára og farinn að verða hálf boltalaga. Ég er lofaður, með trú fyrir framan yndislegri stúlku sem á óútskýranlegan hátt hefur þolað samveru mína í rúmlega sex ár. Saman höfum við náð að fjölga heiminum um einn lítinn hnoðra. Nafnið er eithvað á reiki en mig grunar nú að allt verði komið í orden 13 næstkomandi.
kv, valli

miðvikudagur, október 02, 2002

Valli
Ok ég get ekki verið minni maður heldur en svan og þar sem ekki sála skoðar þetta, hvað þá gerir athugasemd við þær stafsetningarvillur sem hér kunna að leynast. Þá er upplagt að koma mínum skoðunum á framfæri á jafn áhriamiklum miðli eins og netið er e.... eða þannig. Nú ef þú slysast hérna inn og ert ekki sammála því sem hér er sagt endilega haltu því fyrir þig. Þetta er mitt lýræðislega einræði og það sem hér er skrifað endurspeglar ekki skoðanir Íslendinga eða annarra jarðarbúa. En hafi þú gaman af endilega láttu mig vita.
Hver er Valli
Eða hvar er valli? Eins og svo margir frumlegir einstaklingar hér upp á Íslandi segja þegar þeir heyra þessa styttingu á nafni mínu. Where Is WALDO? Heitir þessi heimskulega teiknimynd. Ég er viss um að þessi ofurnörður sem þýddi þessa þætti upp á hana íslenskuna hefur haft eithvað á móti okkur Völlum þessa heims. Hvar er Valdi? Þetta var ekki svo erfitt. Þetta krafðist ekki heilabrota. Ef tími þinn er svona dýrmætur hvort eð er hversvegna í fjáranum datt þér ekki í hug að mennta þig í öðru en ensku.
Hver er Valli önnur tilraun
Valli er kallaður (ungur) maður er gefið var nafnið Valgeir Jens (stundum kallaður ekki sjens). Hvernig foreldrum mínum datt þetta nafn í hug fæ ég aldrei skilið en hvað um það eftir alla Valdó komplexana og allt stamið í útlendingum, ég tala nú ekki um þegar þeir heyra hvers son ég er en faðir minn er kenndur við föður almáttugan, skapara himins og jarðar og allt það krapp. En ég er fæddur á því herrans ári 1976. En þar sem hann svan er farinn að reka á eftir mér þá snakka ég síðar um sjálfan mig.
Kveðja að vestan